Wat is er toch aan de hand met grondstoffen?

Nog niet zolang geleden dacht iedereen, dat in verband met de schaarste de prijzen van de grondstoffen alleen maar konden stijgen.  Nu staan de grondstoffenprijzen op hun dieptepunt.

Er was natuurlijk een goede reden om een aanhoudende prijsstijging te verwachten, aldus Huub Teesing.  Veel landen in opkomst, zoals China en India, gebruiken meer grondstoffen dan rijke landen, die het meer van hun dienstensector moeten hebben.  De sterke groei van die opkomende landen, die nu al de helft van de wereldeconomie vormen, zou leiden tot steeds hogere prijzen voor olie, staal, koper en andere grondstoffen.

Dat gebeurde ook aan het begin van deze eeuw, maar sinds de kredietcrisis zijn de prijzen in een vrije val gekomen. Op dit moment zijn ze zelfs lager dan in de kredietcrisis, ondanks de welvaartsstijging in het Westen en ondanks de opkomst van landen als China, India en andere landen.  De prijsdalingen zouden het gevolg kunnen zijn van een afnemende groei(opkomende markten) respectievelijk lage groei(ontwikkelde landen), maar het zou ook kunnen duiden op een efficiënter gebruik van deze grondstoffen en toename van het aanbod dan wel de ontwikkeling van alternatieve hulpbronnen. Zo kunnen we nu al veel afvalstromen hergebruiken of omzetten in energie.  Moderne auto’s zijn op dit moment al voor meer dan 70% recyclebaar.  In elk geval is het prettig dat wij voor olie en gas nu minder afhankelijk zijn van het Midden-Oosten en Rusland, aldus Huub Teesing.  Toch zou ook de onrust op veel plaatsen in de wereld gezorgd kunnen hebben voor een lagere economische groei en prijsdruk op de grondstoffen, terwijl dat in het verleden juist andersom was.

Het blijft moeilijk om te voorspellen wat de toekomst ons zal brengen

Waarom lukt het Amerika niet om het gebruik van wapens in te dammen?

Elk jaar zijn er in Amerika schietincidenten, die eigenlijk niets met terroristische acties te maken hebben.  Dit jaar al meer dan 350 keer, waar minimaal 4 doden te betreuren waren. Het totaal aantal doden dit jaar bedraagt nu al meer dan 12.000 en als je het aantal zelfmoorden met vuurwapens erbij optelt, bedraagt het aantal slachtoffers meer dan 30.000 in 2015.  En toch lukt het de regering van Obama niet om met behulp van een wetswijziging, de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Een onbegrijpelijke zaak, naar de mening van Huub Teesing, die zijn oorsprong vindt in de “Bill of Rights”uit 1791.  Daarin wordt onder meer geregeld dat elke Amerikaan het recht heeft een vuurwapen te bezitten.

Daar zijn , ook in het recente verleden, wel beperkingen in opgenomen, met zelfs de mogelijkheid dat per staat te regelen. Het Amerikaanse Hooggerechtshof lijkt zich nu afzijdig te houden van de discussie, die na elke aanslag weer oplaait. De grote bottleneck is het Amerikaanse congres, die weigert maatregelen te nemen om de verkoop van vuurwapens aan banden te leggen.  Voor een groot deel wordt dit veroorzaakt door een sterke lobby van de wapenindustrie, die niet graag ziet dat de verkoop van hun vuurwapens wordt beperkt. Maar hoe is het mogelijk dat ook labiele personen in het bezit kunnen komen van zelfs automatische wapens? Volgens Huub Teesing kan dit wel geregeld worden. En als je misbruik maakt van je wapenbezit, dat moet die vergunning kunnen worden afgenomen en de wapens in beslag worden genomen.  Maar ook dat verschilt per staat, wat de zaak zeer onoverzichtelijk maakt. 

Ook in Europa is de wetgeving niet centraal geregeld: in Duitsland en België kan je veel makkelijker aan een wapen komen, dan in Nederland. En met de huidige open grenzen kunnen ze ook gemakkelijk Nederland worden binnengevoerd.

Er is al heel veel geweld in de wereld en dan met name in het Midden-Oosten. En natuurlijk zijn er industrieën, die daarvan profiteren.  Het geweld in het Midden-Oosten en Oekraïne houdt de wapenindustrie in Rusland in leven.

We zijn, aldus Huub Teesing, weer heel ver weg van een veilige wereld.

Diesel luchtvervuilend? De politiek is aan zet!

Het Volkswagenconcern wordt nu aan de paal genageld, maar het zou best kunnen zijn, dat dit het topje van de ijsberg is.  Er zijn door de auto-industrie geweldige stappen gezet, zowel met benzinemotoren als met dieselmotoren. De verbruikscijfers zijn de laatste 10 jaar enorm gedaald, maar de vraag is nu wel, of de politiek niet té ver is doorgeslagen.  Volgens Huub Teesing zijn de emissie-eisen door de politiek te sterk aangedikt en is onvoldoende gekeken wat haalbaar is.  En dat moet ook nog eens betaalbaar zijn.  Euro 3, euro 4, euro 5 en zelfs euro 6 zouden theoretisch geweldig zijn, maar is dat technisch betaalbaar te realiseren?  De emissie-waarden van de benzine- en dieselmotoren zijn  de afgelopen 10-15 jaar enorm verbeterd, zelfs exponentieel.  En als het niet meer haalbaar is, dan ligt fraude op de loer….

De politiek zal zich moeten afvragen, of ze niet té ver zijn doorgeschoten.  Allerlei belastingmaatregelen zijn er aan opgehangen.  Zoals met de hybride auto’s, die in het stadsverkeer goed elektrisch kunnen rijden, maar op de grote weg is dat onmogelijk, waardoor het verbruik vergelijkbaar is met gewone verbrandingsmotoren, aldus Huub Teesing.

Trouwens, de officiële verbruikscijfers zijn een lachertje. Een autofabrikant verkoopt zijn type auto met een verbruik van 1: 20, maar er is geen enkele eigenaar die daar in de praktijk bij in de buurt komt.  Dit komt omdat de officiële verbruikcijfers in optimale omstandigheden wordt gemeten, en die wijken sterk af van de praktische situatie op de weg.  Het zou veel eerlijker zijn, aldus Huub Teesing, als de Europese unie een circuit laat aanleggen, waar allerlei omstandigheden kunnen worden nagebootst, maar deze omstandigheden moeten dan wel voor alle autofabrikanten gelijk zijn. Als de luchtvochtigheid verschilt van de aangenomen standaard, dat kan dit met een factor worden gecorrigeerd.  Dat geldt ook voor de temperatuur en de wind. Een algemeen erkend testbureau zoals de TüV of de ANWB moeten de testen uitvoeren voor alle typen auto’s, die op de markt worden gebracht.  Elektronische manipulaties moeten worden uitgesloten.